Star Trek – The Motion Picture (1979)

In de zomer rommel ik veel. Tijdens het opruimen in de garage vind ik een doos met oude Dvd’s terug, waaronder de originele Star Trek-films met Spock en Captain Kirk.

Met deze films keer ik terug in een tijdloze timewarp naar mijn jonge jeugd. Weg van alles, terwijl de tijd traagjes vooruit glijdt.

Actueel

Een terugkeer naar het universum in deze eerste langspeler gebaseerd op de Star Trek-serie eind jaren 60. Met de herintroductie van Kirk en zijn team, in vele special effects kleuren gedoopt, neemt de regisseur ons mee op avontuur.

Het verhaal is mager, maar omvat wel een zeer actueel thema. Een machine onderweg naar zijn schepper is op zoek naar een antwoord. De machine die zelf leerde en evolueerde, wordt geconfronteerd met de grote vragen. Net als de mens; net als wat AI met ons, de wereld en zichzelf zal doen als we niet voorzichtig zijn.

Het team van Kirk gaat op onderzoek naar het vreemde buitenaards object dat alle mogelijke obstakels (zoals een stelletje Klingonschepen) onderweg vernietigt. Kirk komt daarbij na twee en een half jaar bureauwerk, terug naar zijn schip en moet de heersende kapitein vervangen. Dit tegen diens zin. Maar Kirk is Kirk en zal op zijn manier zorgen voor leiding en een leermeester zijn voor de voormalige kapitein.

De externe zoektocht van het vreemde ruimtetuig, V-ger, en de interne zoektocht van het personage Spock lopen hier samen. Op zoek naar antwoorden, want ergens zijn beiden ontevreden: “Is het dit, is dat wat ik ben, is er niets meer?” Tot de uiteindelijke versmelting van mens (gevoel, emotie) en machine (logica) zich stelt. Een verhaal verfilmd onder toezicht een van de peetvaders van de sciencefictionroman: Isaac Asimov.

Het enige waarin je moet doorbijten is het ritme. Het gaat erg traag vooruit, tegelijk geeft het je de tijd om je in het visuele ruimteavontuur in te leven en de bekende gezichten te herontdekken. Ook de kostuums zijn anders dan we gewoon zijn en lijken op dunne design pyjama’s. Toch blijft het intrigeren omdat het wel degelijk speelt met enkele filosofische bedenkingen over de toekomst van de mens.

Atypisch

Star Trek – The Motion Picture valt wat buiten de typische Star Trek-sfeer uit de jaren zestig en de vervolgfilms die er nog gemaakt zijn. Het is meer een eerbetoon aan de sciencefiction, gemaakt door de legendarische regisseur: Robert Wise, die we onder meer kennen van de verfilming van West Side Story, The Sound of Music én een andere sciencefiction cultfilm: The Day the Earth Stood Still (1951).

Je kan er tegen zijn of er voor zijn. Ik ben voor, gewoon omdat het een unieke film is in zijn reeks. “Een toongedicht”, zoals Harve Bennett, de schrijver van de volgende drie delen – die ik in komende reviews bespreek- aangaf: saai, maar zo mooi gemaakt.

Ondertussen is er ook een director’s edition uit in 4K (2022).

Nota: Het blijkt dat deze film is ontstaan vanuit een aangepaste pilootaflevering welk men schreef om in 1977 een vervolg te maken op de originele reeks met de originele acteurs (Star Trek: Phase II). Maar Leonard Nimoy wees dat toen af. Later werd dit dus opgepikt om uit te werken tot een langspeelfilm.*

*Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Star_Trek