Nobody

Een vrijdagavond. Alleen thuis. Iedereen heeft wel iets te doen. Ik voel me uitgeput en zet een van die films op die op televisie is geweest en nog in het geheugen stond van de decoder. Een prent waar ik hopelijk niet te veel moet bij nadenken. Actie, terwijl ik passief in de zetel lig en een glas Whisky de voorbije week verdooft.

Keihard niets

Een man met dagelijkse routines krijgt weinig respect thuis en voert zijn taken braafjes uit. Hij doet zijn job, is duidelijk verveeld en voelt zich vervreemd van zichzelf. Tot men inbreekt in hun huis, hij wil handelen, maar doet dit uiteindelijk niet. Hij laat hen ontsnappen. Hij is een nobody.

Of toch niet? Hij merkt dat het poezenarmbandje, wat zijn dochtertje koestert, weg is. Dat kruipt in zijn kleren. Het is een van die druppels die de emmer bijna doet overlopen. Na een bezoek aan zijn vader in het ouderentehuis, neemt hij een beslissing die grote gevolgen zal hebben.

“There’s something I have to do”
”Than you better do it.”

Op zoek naar de overvallers ontdekt hij dat het arme immigranten zijn met een zieke baby, die niet het armbandje hebben. Hij laat hen met rust. Onderweg op de bus stappen een stelletje rijke macho’s op en vallen een jonge dame lastig. Dit is de uiteindelijke druppel voor hem. Eindelijk, kan hij nog eens zichzelf zijn…

Wat volgt is een memorabele busscène. Keihard. Beetje in de stijl van John Wick en Bullet Train, maar dan met een schijnbaar gewone man. Hij pakt de mannen aan en laat een spoor van bloed en vernieling achter. Hij is duidelijk een man met een onbekend maar spectaculair verleden.

Hoofdacteur, in een zeer fysieke stijl, is Bob Odenkirk, bekend als Saul uit de serie “Better Call Saul”. Een veelzijdig man die trouwens al een heel verleden achter zich heeft als schrijver voor televisieseries en comedy zoals “Saturday Night Live”. Met naast hem, zijn vader in de film, de niet te stoppen Chistopher Lloyd. Als bad guy zien we Aleksey Serebryakov. Hij toont ons een wreed personage dat uiteindelijk, en net iets te gemakkelijk, zijn meerdere moet erkennen in de man die zichzelf Nobody noemt.

Kleine maar duidelijke premisse

Het is het verhaal van een man op zoek ook naar zijn oude (of zeg maar jonge) zelf in een relatie die al lang seksloos en liefdeloos is. Tot hij uitbreekt en echt zegt wat hij voelt en denkt.

“You have to trust me now, blindfully, Becca, this is who I am.”

Ontspannende over the top actie, die een man op dool even nodig had. Als een vuistslag in zijn gelaat. Misschien is het tijd dat ik mijn echte zelf nog eens tot me roep en apprecieer waar ik echt goed in ben. Maar wat was dat ook alweer? Alvast geen keiharde straatgevechten en moordende oplossingen.