Blue Eye Samurai

Dit is mijn eerste review in dit genre en ik ben geen expert in anime, maar deze reeks wilde ik wel bespreken. Het hield me aan de televisie gekluisterd en klom zelfs in mijn dromen naar boven om me wakker te schudden en als schaduwen over de muur te glijden, terwijl het donkere spatten met bloed achterliet.

Blue Eye Samurai is een visueel prachtig gemaakte animatiereeks voor volwassenen geproduceerd door het Franse Blue Spirit en geschreven door het echtpaar Michael Green en Amber Noizumi.

We volgen de wraak van een jonge – blue eye – samurai, Mizu, van gemengde oorsprong. Wat in het traditionele Japan van toen als een schande werd bestempeld. Al vroeg zag men hen als een monster. Mizu wil zich wreken op zijn “blanke vader” die hen verliet en zijn moeder liet vermoorden en stelt dan ook alles in het werk om die vader te vinden.

Het verhaal is minder complex dan sommige gerenommeerde Anime’s, neemt niet weg dat er genoeg gelaagdheid is in de queeste van Mizu om geïntrigeerd te geraken. En het is eens zonder tovenarij en bovennatuurlijke wezens, het zijn geloofwaardige personages met al hun kwetsuren en zucht naar macht en vergelding.

Onderweg leert Mizu enkele andere lotgenoten kennen, zoals het – tegen wil en dank – hulpje Ringo, een stevig gebouwde jongeman zonder handen en de eervolle Samurai, Taigen, die verliefd is op de dochter, Akemi, van een zich omhooggewerkte landheer. Mijn favoriete aflevering is die van The Tale of the Ronin and the Bride, waar we een andere kijk op Mizu krijgen.

Zo leren we via naadloze flashbacks meer over Mizu en zijn vijanden, die niet altijd lijken wie ze zijn. Het vertelt ook iets over het 17de-eeuwse door Shoguns gecontroleerde en afgesloten Japan, en hoe westerse en Amerikaanse machten het wilde openbreken door onder meer illegaal vuurwapens te importeren en uit te delen aan diegenen waar zij het meest voordeel aan zouden hebben.

Het is een reeks die hedendaags aanvoelt met sterke personages, zoals de prinses die moet trouwen en voor zichzelf kiest of een prostituee die ongenuanceerd toont en verwoordt waar zij en haar handel voor staan.

Een knappe dialoog bijvoorbeeld is er tussen Mizu en Eiji, een blinde zwaardsmid:

E: An artist gives all they have to the art, the whole. Your strengths and deficiencies, your loves and shames. Perhaps the people you collected.
…
There may be a demon in you, but there is more. If you do not invite the whole, the demon takes two chairs and your art will suffer.
M: And what do I do?
E: I only know how to make swords. Each morning I start a fire and begin again.

Kortom, mooi in woord en beeld, met ook af en toe harde suggesties waarbij seks, geweld en schoonheid door elkaar vloeien in deze Samurai Slasher-reeks.

#WistJeDatJe
De stem van Seki, de vaderfiguur en hoeder van prinses Akemi, wordt vertolkt door George Takei (Sulu uit de originele Star Trek-reeks) en Kenneth Brannagh (regisseur en acteur van uit de recente Poirot-verfilmingen) doet de stem van de vijand Abijah Fowler.