Jesus “Sixto” Rodriguez of the inner city poet was een onbekende zanger in de stad Detroit die het leven daar beschreef en zelf het leven leidde van een gewone werkman.
Magisch
Beelden uit die stad passeren en ondertussen volgt documentairemaker Malik Bendjelloul enkele personages: de Zuid-Afrikaanse eigenaar van een platenwinkel Stephen “Sugar” Segerman en Craig Bartholomew Strydom, die het artikel schreef rond “Looking for Jesus”. Zij vertellen hoe ze zochten naar het ware verhaal achter Rodriguez carrière. Want Sixto Rodriguez is een echt icoon in Zuid-Afrika en een gewone man in Amerika, die dramatisch tot zijn einde kwam; zo zeggen de verhalen.
Samen komen ze tot onthutsende ontdekkingen. Gaandeweg ontspint zich een magisch verhaal dat klassiek lijkt te starten rond de mysterieuze maar steengoede zanger Rodriguez. Ze beginnen te zoeken naar plaatsen waar zijn carrière startte in Detroit. Met interviews van mensen die Rodriguez nog kenden: de oorspronkelijke distributeurs, werkcollega’s van hem uit de bouw en Zuid-Afrikaanse muzikanten, om dan, door een ontdekking, een heel andere twist te krijgen en zo af te wijken van een traditioneel biografisch verhaal.
De documentaire is doorspekt met sfeervolle, poëtische en pakkende songs van Rodriguez zelf. Zijn stem en teksten maken het geniaal, zoals in het liedje Cause: “the sweetest kiss I ever got was the one I never tasted.”
De erkenning
Een man met veel talent, die de pech had een superkorte muzikale carrière te moeten doorstaan. Zijn muziek brak niet door in Amerika. Gelukkig was er de appreciatie van een handvol muzikanten en een enkele producent, waardoor er toch twee LP’s van hem zijn verschenen. Echter, in zo’n lage oplage dat ze al snel niet meer in Amerika te verkrijgen waren.
Iets wat Rodriguez en zijn producent niet wisten is dat hij wel groots is in Zuid-Afrika. Cold Fact kwam er terecht via een kopie dat een Amerikaans meisje meebracht voor haar vriendje, denken ze, waarna het in een bootleg op lp verscheen. Daar werd Rodriguez even groot als de Beatles en Simon and Garfunkel. Het hoorde (de langspeelplaat Cold Fact) bij je collectie, als een signaal tegen het establishment – toen nog onder het apartheidsregime.
Het gaf muzikanten hoop dat ze via muziek hun verhaal kwijt konden en zo ontstond The Africaans music revolution. Blanke mannen die zich nu durfden uitspreken tegen de Apartheid en het racistische militaristische regime. Maar zijn album, zoals veel ander materiaal, werd er gecensureerd. Zo maakten medewerkers van het regime opzettelijk krassen op de LP, daar waar het nummer stond dat volgens hen niet kon.
What he demonstrated very clearly is that you have a choice. He took all that torment, all that agony, all that confusion and pain and transformed it into something beautiful. He’s like the silkworm: you take this raw material, transform it and you come out with something that wasn’t there before. Something beautiful.
Emmerson
Voor regisseur Malik Bendjelloul was het verhaal meteen zo sterk dat hij dit niet kon laten liggen: the story is about an artist who didn’t know that he was famous. Over een goede “elevator pitch” gesproken.
Ook wordt er mooi gespeeld met het visueel contrast tussen het grauwe van Detroit en het magisch warme van Zuid-Afrika. Via opnieuw opgenomen beelden op super 8 om bar scènes van vroeger na te doen, omdat er zo weinig archiefmateriaal is over hem, en ellenlange trackingshots van een man met donkere zonnebril en Rodriguez zijn muziek eronder, vertellen ze het legendarische verhaal. Een verhaal ook over integriteit en hoop. Over hoe waardering zich op onverwachte plaatsen en momenten plots kan uiten.
Een film die je meerdere keren kan zien, beluisteren en je met een goed gevoel achterlaat.
Bezorg mij a.u.b. één van die twee lp’s en ik ben een gelukkig man!
Finding out films 