Tijdens een script development workshop die ik volgde keken we als groep naar de docu Everyday Rebellion. Arman Riahi, één van de makers zat bij ons in de groep. Samen met zijn broer presenteerde hij de film en gaf uitleg over het project; een cross-media project met een eigen levendige website, platform en zelfs app.
De documentaire zelf groeide organisch, vlak voor, tijdens en na de vele opstanden: de indignados, de Occupy beweging, de FEMEN opkomst, de Arabische lente.
Een documentaire met één thema: hoe aan geweldloos verzet doen en op de één of andere manier voor je eigen (r)evolutie zorgen.
Aanpak
De makers kozen er hierbij voor om enkele protagonisten, vanuit de vele bewegingen, te volgen in hun acties en lieten hen vertellen over hoe zij vreedzaam verzet plegen. Dit elk op hun eigen manier. Een van hen is de Oekraïense FEMEN activiste Inna die een heel sterke en kwetsbare indruk nalaat, een verhaal apart van een vrouw die vecht voor tolerantie en het recht om vrouw te mogen zijn, een hedendaagse Jean d’Arc zonder de religieuze invloeden. De film wordt verder doorkruist met tips komende van onder andere de yes-man, Srdja Popovic, de Occupy Wall street groep en een Syrische man die op zijn manier –nog voor de burgeroorlog begon- bezig is met inventief geweldloos verzet.
Overtuigend
Vele nu al iconische figuren, beelden en momenten passeren het geheel, maar nergens krijg je het gevoel de draad kwijt te geraken, eerder zie je steeds meer het verband tussen dat alles en geraak je overtuigd van het nut van deze kleine en grote acties van geweldloos verzet. Op een knappe manier inspireren deze Iraanse broers, samen met alle mensen die de docu passeren, en overtuigen ze mij (en hopelijk vele anderen) dat het echt wel anders kan en je niet alleen staat hierin. Mooi, sterk en hoopvol.
Als je iets wil veranderen, zal je met iets klein moeten beginnen of zoals de verzetsman Popovic zegt: “als je Mike Tyson wil bekampen, ga dan niet met hem in de ring staan, maar kies dan voor een ander terrein, ga met hem schaken ofzo… Begin met iets waar jij zelf goed in bent, iets klein zoals grafitti spuiten bijvoorbeeld”.
Steeds keert ook die boodschap terug van consequent geweldloos blijven, als jij met humor en tijdig rekening houdend met de grens tussen assertiviteit en agressiviteit, toont wat jij wil – in die vrijheid van mening – kan men je niet raken. Misschien wel fysiek, maar nooit echt in je ziel, je idee, je boodschap als mens en als volk. Je raakt pas echt dat scheefgetrokken systeem als je je als volk verenigt.
Een documentaire met een duidelijke boodschap die ook nog eens visueel goed gemaakt is en zich op diverse mediale niveaus afspeelt. Als je echt meer wil weten zie dan de film en check de site:
http://www.everydayrebellion.net/