Knightfall SI en SII

Over ridders en heiligen die elkaar pijnigen

Tijdens winterse dagen bingewatch ik graag series. Deze keer over ridders, heiligen en zondaars. Het kan slechter. Ik zag nu seizoen 1 en 2. Met enig argwaan, maar wel geïntrigeerd. De verhalen van de tempeliers fascineren me sowieso al. Nu deze geromantiseerde serie (in opdracht van de Amerikaanse zender History) over de val van de tempeliers te zien was op Netflix wilde ik wel eens weten wat zij ermee gedaan hadden.

Er zitten vele historische verwijzingen in. Zo klopt het alvast dat Phillips IV en Paus Clemens V op een gegeven moment de macht van de tempeliers als een bedreiging zagen en er naar redenen werd gezocht om de orde af te schaffen. De rest zijn zeer geromantiseerde verhaallijnen. En dat mag, het is fictie. Maar wat een masochistische bende! Gelukkig is het zo kundig verpakt dat je blijft kijken.

Seizoen 1

In seizoen 1 zien we hoe de verslagen tempeliers terugkomen van de Negende (en laatste middeleeuwse) Kruistocht en 15 jaar hun tijd nemen om de wonden te likken. Maar nieuwe intriges ontstaan en hun bestaansrecht wordt in vraag gesteld. Hoofdlijn is de romance tussen tempelier Landry en de koningin van Frankrijk Johanna. De geslepen raadsheer William De Nogaret van Koning Phillips tracht ondertussen de macht van de kerk te ondermijnen en ziet de heilige graal als het middel om hen ten val te brengen. Zowel de affaire als de heilige graal worden ontdekt met alle mogelijke onheil tot gevolg. Deze verhaallijnen dienen als decorum om het verval van de tempeliers te vertellen. Verraad, intriges en wreedheid volgen elkaar op tot het hartverscheurende einde met een prachtig eindbeeld (graven in de vorm van een kruis) waarbij Landry afscheid neemt van zijn geliefde(n).

Seizoen 2

In seizoen 2 volgen we onze tempelier Landry, die nu verstoten wordt uit zijn orde, in zijn boetedoening. Het masochisme wordt erger, het wrede nog wreder. Toch blijf je kijken. Je wil weten hoe hij (en de Tempeliers) de wraakacties overleven. Het gaat hier over boetedoening en inzicht in het ware “Tempelier zijn”, ook al kan je de manier waarop soms in vraag stellen. De gevolgen blijven echter dramatisch. Hoofdplot hier is (spoilerallert) de bescherming van het kind van Landry en het al dan niet overleven van de tempeliers, die worden opgejaagd door een verbitterde en naar wraak hongerende koning Phillip. Geschiedkundig klopt het hier dat de grootmeester “Jacques de Moley” van de Orde van de Tempeliers hierbij op de brandstapel terechtkomt. Wat er ondertussen met de heilige Graal nog gebeurd en de geheimzinnige beschermers hiervan blijft in dit seizoen weg van het verhaal. Ook het einde overvalt je, als een deus ex machina daalt Landry neer en neemt wraak.

Een getormenteerde Gawein en een heilige Luke Skywalker

Het is met veel budget en aandacht gemaakt. Het ziet er bij momenten spectaculair uit en je bent mee met de personages, die niet zwart of wit zijn, maar heel menselijk buiten dan hun onmenselijke uithouding wat pijn en lijden betreft. Dat laatste irriteerde me soms wel, alsof dat nu eenmaal een meerwaarde is voor het verhaal, met het op het ergerlijke af, het verraad van tempelier Gawein. Was hij niet een ridder van de ronde tafel? Wat en waarom doet hij dit hier nu, ja, op de tenen getrapt, het ego gekwetst, maar zulk een verraad? Dit blijft me in het hoofd spoken, misschien dat er in het derde seizoen een antwoord op komt.
Een echte plus, voor seizoen twee, is de komst van Mark Hamill die een nukkige oude tempelier, Talus, vertolkt. Hij moet Landry, wil hij opnieuw tot de orde toegelaten worden, opnieuw trainen en laten boeten.

Mark Hamill is hier op zijn best, eerst onherkenbaar, tot ik die doordringende blik herkende: “Is dat niet? Ja, dat is Luke?!”

Interesseserie

Het trainen, het afzien, het in opstand komen. Het werkt wel, dat hebben al vele verhalen bewezen. Voorts is het netjes gefilmd en speelt acteur Tom Cullen overtuigend de door verraad, liefdesverdriet en pijn overmande tempelier. Een hele schare acteurs doen hierbij uitermate hun best. Je moet het zien als een serie over tempeliers, los gebaseerd op enkele feiten met als doel een romance en persoonlijke queeste van één van die tempeliers midden in de historische gebeurtenissen van het wrede der middeleeuwen. Is dat wat je interesseert, dan zal je zeker deze wintermaanden overleven.

Of ik nu wacht op een seizoen III? Ik twijfel. Er is nog wat intrige over. Wat nu met de heilige graal, zijn dochter en met de overgebleven tempeliers? Hoe zij verder overleven is een nieuw en ander verhaal en misschien wel interessanter dan deze geromantiseerde versie. Indien dit zich meer op de beweging erna focust en de inzichten die eruit voortkomen in plaats van de kommer en kwel. Tja, ja dus. Als ik het vervolg mag schrijven. 🙂